dr n. med. Andrzej Puchalski
Techniki operacyjne stosowane w przypadkach zaburzeń statyki narządów dna miednicy obejmują klasyczne zabiegi chirurgiczne wykorzystujące tkanki własne pacjentki, syntetyczne siatki polipropylenowe lub spreparowany materiał tkankowy pochodzenia zwierzęcego wszczepiane jako protezy uszkodzonych powięzi i więzadeł. Miniona dekada upłynęła pod wpływem fascynacji możliwościami rekonstruowania uszkodzonych elementów dna miednicy przy pomocy siatek polipropylenowych. Pozwalają one przywracać prawidłowe stosunki anatomiczne, jednak jak wykazują wieloletnie już obserwacje, u części pacjentek są przyczyną powikłań bólowych lub wydzielania się siatek z tkanek w miejscach wszczepienia nawet po kilku latach od operacji. Następuje więc powrót do klasycznych metod operacyjnych wykonywanych jednak przy pomocy nowoczesnych narzędzi i materiałów szewnych, co poprawia ich skuteczność w dłuższym przedziale czasu. Stosowanie implantów polipropylenowych stanowi w przypadkach niektórych uszkodzeń standard leczenia.